آیا هنوز خاطرت هست که چگونه و چند وقت پیش، افکارمان را تعلیم دادیم؟ بیشتر اوقات از یک رویا آغاز کردیم. ما از اینکه چگونه در تاریکیِ مطلق، رنگ‌هایی با چنین شدت در ما پدیدار شد، شگفت زده بودیم. در قالب صدایی لطیف و آرام که موضوعاتی غافلگیرکننده، عمیق و به جا را بیان می‌کند. تصویر و کلمات همانند رویایی ناخوشایند هستند که بر شبی طوفانی نگاشته شده‌اند. زیر نظر یک چشم غربی. بهشت گمشده. جنگ همینجاست. چیزی جز سکوت نیست. چیزی جز ترانه‌ای انقلابی، یک داستان با پنج فصل، درست مثل پنج انگشت یک دست.